Actueel

De cursisten (allemaal vrouwen!) van mijn nieuwe lesgroep in het Claverhuis zijn lekker nieuwsgierig. Stuk voor stuk zijn ze in hun vakgebied zeer capabel, maar evenals ikzelf voelden sommigen zich echt overvallen door de digitale revolutie.

En nu maken ze een inhaalslag. Door meer greep te krijgen op hun mediagebruik en bij te scholen in tekstschrijven voor het w.w.w.

Leren, uitwisselen, nog meer leren, wat een heerlijke bezigheid is dat toch.

Mijn oudtante had een paar mantra's, die ze af en toe de lucht in gooide. Eén ervan was: 'Als je maar nieuwsgierig blijft...' Zij was enig kind en na de scheiding van haar ouders vertrok ze al jong met haar moeder naar het toenmalige Indië. Het verlangen naar haar afwezige vader, een geliefde Amsterdamse acteur - bleef.

Op haar 80-e kreeg zij een nieuwe - jongere - vriend, leefde daarmee nog een jaar of tien heel gelukkig en actief, totdat Alzheimer ook haar te grazen nam. Was het dementie? Of een teveel aan onverwerkt verleden? Ze hield zich altijd 'kranig'. Wie zal het weten?

De tijd dat ik mij dagelijks overweldigd voelde door sociale media en consorten, ligt nog dichtbij. In de lesgroep bleek de uitwisseling hierover voor iedereen weldadig. Zo gauw je zelf kunt bepalen wanneer en hoe je wilt leren, je eigen tempo ontdekt en gaat bepalen, is er geen vuiltje meer aan de lucht.

Zeker niet voor mijn cursisten die de nodige nieuwsgierigheid aan de dag leggen, een eigenschap die iedereen kan aanboren. En dan weer lekker fris met de eigen website aan de slag!