actueel

Irene van der Giessen spreekt een congres toe/ videostill

In de 18e eeuwse bestuurskamer van het psychiatrisch ziekenhuis in Oegstgeest hing een sfeer van lichte opwinding.

 De cliëntenraad had opdracht gegeven voor een jaarkalender over herstel, het was najaar 2011 en als nieuwjaarsgeschenk zouden álle medewerkers van de instelling zo’n kalender op hun bureau krijgen. Ook de PR functionaris schoof aan en raakte enthousiast. Zie ook:

https://goo.gl/3PJrYu

‘Kun je jezelf eigenlijk ooit wel ervaringsdeskundig noemen?’ vroeg iemand die nog geen woord had gezegd. Het was mijn eerste kennismaking met Irene van de Giessen. Zij was de kersverse ‘adviseur herstel’ bij GGZ Haagstreek, een van de centra van de grote ggz-instelling Rivierduinen.

Nieuwsgierig

Voor die tijd had ze jarenlang als projectleider bij een woningcoöperatie gewerkt. Nadat ze overspannen raakte, kwam ze in de herstelbeweging terecht. ‘En ik heb de diagnose schizofrenie,’ zei ze, een paar lichtblauwe ogen nieuwsgierig op mijn reactie gericht. In haar bijdrage aan de kalender, schreef zij: ‘Een ding wist ik zeker en dat was dat ik niet een ervaringsdeskundige wilde worden die woest en vol emotie haar eigen frustratie als zienswijze aan mensen zou gaan opdringen.’ Gevolgd door: ‘Toch was dat in alle eerlijkheid wel wat me soms gebeurde en wat ik bij collega’s zag.’

Acht jaar later ontmoet ik haar weer in Amsterdam. De landelijke post-HBO opleiding voor ervaringsdeskundigen huurt lokalen in centrum De Roos. In 2018 is daar een dik didaktiekboek uitgebracht, waar 50 (!) auteurs aan meewerkten. Irene van de Giessen (1969), schreef het voorwoord, zie: 

https://schrijfwerklauriergracht.nl/bloggum/117&highlight=ervaringsdeskundigheid

Daarnaast voert ze de hoofdredactie van het vakblad Participatie en Herstel. ‘Het zou weinig werk zijn, maar ik heb me daarop helaas verkeken,’ zegt ze onder de lunch aan een tafel in De Roos.

Neuroleptica

Haar stem klinkt hees en wat onzeker, een gevolg van een zware auto-imuumziekte, die weer sterk opspeelt, vertelt ze. De ziekte is het gevolg van de neuroleptica die zij van jongsafaan kreeg voorgeschreven. In 2005 kickte ze daar zelfstandig en succesvol van af, maar kreeg anderhalf jaar later bij de neuroloog het slechte nieuws, eerst dachten ze nog aan MS. Wóedend was ze daar een tijdlang over, vertelt ze. Ook dat is weer voorbij.

Binnenkort krijgt ze een zware kuur in het ziekenhuis, dat helpt altijd goed. En de Zeeuwse luchten, waar ze naar terugkeert en gelukkig is. Ze straalt als ze erover vertelt. Irene van de Giessen laat zich door ziekte niet beperken, zo blijkt. Ze is inmiddels directeur van de bloeiende Stichting HerstelTalent. YouTube filmpjes tonen haar als hoofdspreekster op grote psychiatrie-congressen. Voorjaar 2019 ontmoeten we elkaar in Zeeland, waar de Stichting https://hersteltalent.nl/ is geworteld.

Ook Irene van der Giessen krijgt, met haar levenswerk een hoofdstuk in mijn nieuwste boek over de geschiedenis van de Cliëntenbeweging in de psychiatrie.