actueel

Corrie na de Canonpresentatie in 2016 op weg terug naar Rotterdam. Foto: SWL

Laten ze het maar voelen (…) is een adembenemend relaas over de rechteloosheid en de machteloosheid van psychiatrische patiënten, over het verbijsterende spel dat via de Krankzinnigenwet uit 1884 en het te hulp roepen van de medische ethiek kan worden gespeeld.

Dit krantencitaat tekent de publieke verontwaardiging die het boek van Corrie van Eijk-Osterholt in 1972 opriep. Zij was hiermee een van de grondlegsters van de Cliëntenbeweging. Zij heeft zich met hart en ziel ingezet om de leefomstandigheden van de psychiatrische patiënt te verbeteren, vermeldde de rouwkaart die twee weken geleden digitaal naar ons – haar bevriende oud-collega’s – toekwam.

Op 19 februari 2020 overleed Corrie Osterholt, publiekelijk beter bekend als Corrie van Eijk, op 97-jarige leeftijd. Corrie was een ‘oud-strijdster’ in de ware zin van het woord. Zij gaf nooit op en bleef tot het einde toe kritisch, helder en optimistisch van aard. Ondanks haar hoge leeftijd kwam er tijdens de crematie nog menig zakdoekje tevoorschijn. Corrie was 'een engel en een inspirerend voorbeeld,’ aldus een dierbare vriend van de familie in zijn toespraak.

Ik was ook dol op haar, we belden regelmatig en altijd toonde zij interesse in waar ik mee bezig was. Het trieste van een verre vriendschap is, dat je de persoon al verliest voordat het daadwerkelijke einde daar is. Gelukkig – en dat wisten wij natuurlijk – was Corrie omringd door zeer goede vrienden en liefhebbende familie.

Haar man Cor, die een grote steunende rol speelde in haar strijd voor betere omstandigheden in de psychiatrie, was al begin 2016 overleden. Toch was Corrie datzelfde voorjaar nog bereid om als ere-gast aanwezig te zijn bij de presentatie van de Canon cliëntenbeweging ggz, waarin zijzelf ook een hoofdrol speelde, zie:

https://www.canonsociaalwerk.eu/nl_cbg/details.php?cps=4&canon_id=383

Met haar boek ‘Laten ze het maar voelen’ gaf zij in 1972 de aanzet voor een grote maatschappelijke verontwaardiging over de vreselijke omstandigheden in psychiatrische inrichtingen. Sinds die tijd is er een onontkoombare verandering gaande. Het archief van Corrie is bewaard in het Nationaal Archief in Den Haag. Het laatste deel ervan is door de familie onlangs overgedragen aan het Nationaal Museum Het Dolhuys.

Voor wie historisch geïnteresseerd is, onder de pijl het ingescande Volkskrantartikel van Martin Ruyter uit 1972: